اهمیت تلاوت قرآن

اهمیت تلاوت  قرآن

با تو گر خواهي سخن گويد " خدا " قرآن بخوان

                             تا شود روح تو با حق آشنا قرآن بخوان

اي بشر ياد "خدا" آرامش دل مي دهد

                               دردمندان را بود قرآن دوا ، قرآن بخوان

دامها گسترده شيطان در مسير عمر تو

                          تا كه ايمن باشي از اين دامها قرآن بخوان

" رتل القرآن ترتيلا " نداي رحمت است

                                 مي دهد قرآن به جان و دل صفا قرآن بخوان

عترت احمد زقرآن نمي گردد جدا

                                         تا بيابي معني اين نكته را قرآن بخوان

گفت پيغمبر كه بي دين است هر كسي بي حياست

                                               تا شود روح تو پابنده حيا قرآن بخوان

اي كه روحت سخت پابنده غم دنيا شده

                                    مي كند قرآن تو را از غم رها قرآن بخوان

حبوب حضرت پروردگار مي نمايد.

قرآن، بهترين فتح کننده ي قله ي بلند عزت است. قرآن، چکيده ي جهان هستي است؛ و طبق فرمايش امام باقر (ع): «قرآن همانند دو ستاره ي تابناک آسماني(خورشيد وماه)، صحنه ي زندگي انسان ها راروشن مي کند» .

قرآن، کتا بي است که «لايأتيه الباطل من بين يديه و لا من خلفه؛ نه اکنون و نه در آينده، باطل درآن راه نخواهد يافت و حقايق آن رادگرگون نخواهد ساخت». (سوره ي فصلت، آيه ي 42) . کتابي است که شب قدر به سبب نزول آن، عظمت يافت «انا انزلناه في ليله القدر». (سوره ي قدر، آيه ي 1)

قرآن، « شفاء» است: «و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمه للمؤمنين». (سوره ي اسراء، آيه ي82) درمان بيمارهاي قلب و نفس است. و طبق فرمايش نبي اکرم (ص): «القرآن هو الدواء» .

قرآن درظلماني ترين زندگي بشر، درعصر جا هليت، همچون انفجاري، آسمان سکوت را شکافت و يکباره، دريايي از رحمت و برکت و نور، برکوير زندگي جاري نمود و فريادي، از عالم قدس، طنين انداز شد که هان اي انسان، اي گمگشته ي خسران زده، لحظه اي درنگ و تدبر نما که سند نجات و رهايي از عالم ملکوت به سويت فرستاده شد! «الرکتاب انزلناه اليک لتخرج الناس من الظلمات الي النور بإذن ربهم الي صراط العزيز و الحميد» . (سوره ي ابراهيم، آيه ي 1)

عاشقان واقعي قرآن، کساني هستند که شب ها، قرآن را تلاوت مي کنند و با آن مأنوس هستند و روزها، در صحنه ي پرآشوب زندگي ازآن الهام مي گيرند، شبانگاهان پهلو از رختخواب ناز تهي مي کنند و با دستورات شفا بخش آن، بيماري قلبي و روحي خود را درمان مي کنند.

پس، بر ماست که مشعل فروزان الهي را، بر قلب و روح تاريکمان، بتابانيم و غبار غربت را، از قرآن برطرف نماييم؛ زيرا:

خواندن قرآن، تمامش نيست بهر مردگان

قلب هاي مرده را بايد به قرآن، زنده کرد

آنکه آياتش تلاوت، با دل خاضع، نمود

قلب ظلماني خود را، اختر تابنده کرد

يك روايت بسيار عالي سلمان از رسول خدا (صلي الله عليه و آله) نقل شده

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَا سَلْمَانُ عَلَيْكَ بِقِرَاءَةِ الْقُرْآنِ:

فَإِنَّ قِرَاءَتَهُ كَفَّارَةُ الذُّنُوبِ (رسول خدا (ص) فرمود ند كه اي سلمان ملازم باش بخواندن قرآن كه خواندن آن كفاره گناهان است‏).

1.وَ سُتْرَةٌ مِنَ النَّارِ (و مانع از آتش جهنم مي شود).

2.وَ أَمَانٌ مِنَ الْعَذَابِ (و امان از عذاب است).

3.وَ يُكْتَبُ لَهُ بِقِرَاءَةِ كُلِّ آيَةٍ ثَوَابُ مِائَةِ شَهِيدٍ (براي قرائت هر آيه ثواب صد شهيد نوشته مي شود).

4.وَ يُعْطَى بِكُلِّ سُورَةٍ ثَوَابَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ (و براي تلاوت هر سوره ثواب پيغمبرى داده مى‏شود ).

5.وَ تَنْزِلُ عَلَى صَاحِبِهِ الرَّحْمَةُ (و بر صاحب آن رحمت فرود مى‏آيد ).

6.وَ تَسْتَغْفِرُ لَهُ الْمَلَائِكَةُ (و فرشتگان براى او استغفار مي كنند).

7.وَ اشْتَاقَتْ إِلَيْهِ الْجَنَّةُ (و بهشت به وي مشتاق مي گردد).

8.وَ رَضِيَ عَنْهُ الْمَوْلَى (و خدا از وي راضى مى‏شود).

9.وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا قَرَأَ الْقُرْآنَ نَظَرَ اللَّهُ إِلَيْهِ بِالرَّحْمَةِ- (و به درستى كه مؤمن چون قرآن بخواند خداوند به او نظر رحمت مي افكند).

10.وَ أَعْطَاهُ بِكُلِّ آيَةٍ أَلْفَ حُورٍ ( و خداوند براي هر آيه به او هزار حوري بهشتي عطا كند).

11.وَ أَعْطَاهُ بِكُلِّ حَرْفٍ نُوراً عَلَى الصِّرَاطِ  (براي هر حرفى نورى بر صراط مي دهد).

12.   يَا سَلْمَانُ الْمُؤْمِنُ إِذَا قَرَأَ الْقُرْآنَ فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِ بَابَ الرَّحْمَةِ (اي سلمان وقتي مؤمن قرآن بخواند خداوند درهاي رحمت را به سوي او مي گشايد).

13.   وَ خَلَقَ اللَّهُ بِكُلِّ حَرْفٍ يَخْرُجُ مِنْ فَمِهِ مَلَكاً يُسَبِّحُ لَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ (و خدا به هر حرفى كه از دهان وى بيرون آيد فرشته اي را خلق كند كه تا روز قيامت از براي او تسبيح گويد).

14.فَإِنَّهُ لَيْسَ شَيْ‏ءٌ بَعْدَ تَعَلُّمِ الْعِلْمِ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنْ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ (همانا چيزى بعد از ياد گرفتن علم دوست‏ داشتني تر نزد خداي تعالى از خواندن قرآن وجود ندارد).

15.وَ إِنَّ أَكْرَمَ الْعِبَادِ عِنْدَ اللَّهِ تَعَالَى بَعْدَ الْأَنْبِيَاءِ الْعُلَمَاءُ ثُمَّ حَمَلَةُ الْقُرْآنِ (و به درستى كه بزرگوارترين بندگان به خداي تعالى بعد از پيغمبران عالمان اند و بعد از عالمان حاملان قرآن).

۱۶. يَخْرُجُونَ مِنَ الدُّنْيَا كَمَا يَخْرُجُ الْأَنْبِيَاءُ وَ يُحْشَرُونَ مِنَ الْقُبُورِ مَعَ الْأَنْبِيَاءِ وَ يَمُرُّونَ عَلَى الصِّرَاطِ مَعَ الْأَنْبِيَاءِ وَ يَأْخُذُونَ ثَوَابَ الْأَنْبِيَاءِ فَطُوبَى لِطَالِبِ الْعِلْمِ وَ حَامِلِ الْقُرْآنِ مَا لَهُمْ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الْكَرَامَةِ وَ الشَّرَف‏( مرگ شان مانند مرگ پيامبران است و برمى‏خيزند از قبرها با پيغمبران و مي گذرند بر صراط با پيغمبران و مي گيرند ثواب پيغمبران را پس خوشا به حال  طالب علم  و حامل قرآنبه خاطر آنچه كه از بزرگواري و شرف  نزد خداى تعالى دارند )

حدیث دیگر از پیامبر اسلام (ص):

- اِن اَرَدتُم عَيشَ السُّعَداءِ و َمَوتَ الشُّهَداءِ و َالنَّجاةَ يَومَ الحَسرَةِ و َالظِّلَّ يَومَ الحَرورِ و َالهُدى يَومَ الضَّلالَةِ فَادرُسُوا القُرآنَ فَاِنَّهُ كَلامُ الرَّحمانِ و حِرزٌ مِنَ الشَيطانِ و رُجحانٌ فِى الميزانِ ؛

اگر زندگى سعادتمندان، مرگ شهيدان، نجات روز حسرت (قيامت)، سايه روزِ سوزان و هدايت در روز گمراهى را مى خواهيد، قرآن را ياد بگيريد كه آن سخن خداى مهربان است و سپرى است در مقابل شيطان و سنگينى در ترازوى اعمال.

الحیاه(ترجمه ی احمد آرام) ج2 ،ص234

امام صادق (ع) فرمودند: «القرآن عهد الله الي خلقه فقد ينبغي للمرء و المسلم ان ينظر في عهده و ان يقرا منه کل يوم خمسين آيه؛ قرآن پيمان خدواند و با خلقش مي باشد. پس سزاوار است که هر فرد مسلمان به عهد و پيمان خويش نگاه کند و همه روزه، پنجاه آيه از قران را بخواند» .

در بيان اهميت قرآن، همين بس که پيامبر اکرم (ص) فرمودند: «قرآن، از همه چيز خدا برتر است و فرمودند: برتري قرآن بر ساير سخنان، مانند برتري خداوند است، بر بندگانش» .

آري؛ قرآن کتابي است که رستگاري انسان را در دو جهان تضمين مي کند، همچون مشعلي فروزان، انسان را، از تاريکي هاي جهل و ناداني رهايي مي بخشد. و در سراي ديگر، او را، م

امام علي (ع) مي فرمايد: «خانه اي که درآن، قرآن خوانده مي شود و از خداي عزوجل، فراوان ياد مي گردد، برکتش افزايش مي يابد و فرشتگان درآن حضور پيدا مي کنند و شياطين ازآن مي گريزند» .

امام صادق (ع) مي فرمايند: «در روز قيامت، فردي را براي حساب صدا مي زنند، پس، قرآن در پيش روي او قرار مي گيرد و عرض مي کند: خدايا، من قرآنم و اين بنده ي تو در راه تلاوت من خود را درسختي انداخته و در دل شب ها، مرا تلاوت کرده و قلبش، روشن و اشکش، جاري شده است. پروردگارا، او را از من خشنودکن. همچنان که من از او خشنودم» .

کلاس قرآن، کلاسي است پر از پاکي و خلوص که درآن تواضع، خشوع. صفا، آرامش، خودسازي، معرفت،کمال و عشق و عاشقي تدريس مي شود. در اين کلاس، قلب ها به خدا نزديک است.

کلاس معنوي قرآن انسان را با معرفت و عاشق مي کند. هرکس مي خواهد معني عشق به الله را بفهمد، بايد با کاروان قرآن و قرآنيان همسفر شود و جرعه اي ازآن را بنوشد. آنگاه است که خدواند هم، عاشق تو ميشود: «فاتبعوني يحببکم الله» . (آل عمران، آيه ي 31)

قرآن، درياي عميقي است که جز با لطف الهي، امکان ورود در آن نيست.

اهميت قرآن درکلام معصومين

پيامبر اکرم (ص) مي فرمايد: «نگاه کردن به خطوط قرآن، نيز، عبادت است. همچنين فرمودند: سخت ترين چيز، براي شيطان، قرائت قرآن است، از رو»

امام صادق (ع) نيز مي فرمايند: «کسي که قرآن را از روي آن تلاوت کند، نور ديدگانش زياد شده و بار گناه و پدر ومادرش - هر چند هر دو کافر باشند - سبک مي شود» .

همين طور فرمودند: «هر کس حرفي ازکتاب خدا را، بدون خواندن، بشنود، خدا، براي او، حسنه اي مي نويسد و از او گناهي را محو مي کند و درجه اي بر درجات او مي افزايد» .

امام همچنين فرمودند: «هر که قرآن بخواند، درحالي که جوان و مؤمن باشد، قرآن با گوشت و خون او، آميخته مي شود که خدا او را با فرشتگان بزرگوار که نويسندگان و حاملان قرآنند، قرين مي سازد و قرآن در روز قيامت، نگهبان او مي شود» .

حضرت رسول (ص) فرمودند:

- «تلاوت کننده وگوش فرا دهنده ي به قرآن، در پاداش، مساوي هستند. سوگند به خدائي که جان «محمد (ص)» . در دست قدرت اوست، پاداش شنونده ي قرآن که به آن معتقد باشد، از انفاق يک کوه طلا، در راه خدا، بيشتر است» .

- خالي ترين و فقيرترين خانه ها، خانه ايست که در آن قرآن نباشد.

- «کسي که قرآن را ازحفظ بخواند، ولي گمان برد که خداوند او را نمي آمرزد او از کساني است که آيات الهي را به تمسخر گرفته است» .

امام علي (ع) نيز فرموده اند: «قرآن را فرا گيريد، زيرا قرآن بهار دلهاست» .

امانت هاي پيامبر (ص)

قال رسول الله (ص): «اني تارکم فيکم الثقلين کتاب الله و عترتي»

کتاب خدا (قرآن) و اهل بيت (ع) دو يادگار و امانت جدايي ناپذير پيامبر (ص) مي باشند. آيه الله جوادي آملي، قرآن شناسي بزرگ، مي گويد: «اگر قرآن منهاي اهل بيت تلقي شود، همانند تلقي قرآن، منهاي قرآن است، هرگز به مقصد نخواهد رسيد» .

پس وحي، بيتي دارد و مهبطي، مفسري دارد و شريکي، بيت و خانه ي وحي، قرآن است و مهبط و محل نزولش، همان هايندکه: «السلام عليکم يا اهل بيت النبوه و مهبط الوحي» در شأنشان آمده است.

اهل بيت پيامبر (ص)، شريک قرآنند و اوصاف قرآن، اوصاف آنها.

قرآن نور است. اهل بيت هم «خلقکم الله انوارا» هستند.

قرآن شفا است. اهل بيت هم شفا و طبيب دردمندانند.

قرآن بهار است. اهل بيت هم: ربيع الانام بهار انسان هايند.

آري، قرآن و اهل بيت، مکمل و معرف و مفسر همند