وسواس و راه علاج آن

وسواس عبارت است از تکرار بدون اراده افکار ناخوشایند . اگر چه فرد می فهمد که این افکار نامناسب وغیر عادی است لیکن قادر به دور کردن آنهانیست . وسواس تا اندازه ای در همه افراد بشروجود دارد ومظاهر آن در شک و تردید،عدم قدرت در تمرکز فکری ، فراموشی و گاهی کم خوابی دیده می شود.

 به جز معصومین برخی از انسانها ممکن است در برهه ای از زمان، در افکار و عقاید خود دچار نوسانات و فراز و نشیب هایی شوند یا در درستی حکمی از احکام الهی دچار تردید هایی گردند، یا در رفتارهای عملی آنان اختلالاتی ایجاد شود، ولی با استعانت از خداوند متعال و با صبر و مقاومت با آن مبارزه کرده و به حالت عادی خود بر می گردند. اولین گام در مبارزه با وسوسه ها ریشه یابی آنها و شناخت منشأ آنهاست. منشأ بعضی از وسوسه در ضعف اطلاعات یا خطاء و اشتباه در دریافت و تجزیه و تحلیل آنها و آگاهی های دینی است که در این صورت باید با مطالعات بیشتر، پرسش از افراد آگاه و بحث و گفتگو با آنان این ضعف ها و اشتباهات را بر طرف نمود.

در بعضی از موارد گناه و معصیت موجب سست شدن اعتقادات و در نتیجه وسوسه در آنها می شود که باید با توبه به درگاه خداوند و جبران گناهان زمینه و آثار وسوسه را از بین ببریم. در بعضی از موارد ضعف ایمان و عدم اعتماد به نفس موجب وسواس می شود که باید برای مبارزه با آن در صدد تقویت ایمان و اعتماد به نفس باشیم.

در صورت عدم پیگری برای علاج وسواس، این حالت مضراتی برای انسان خواهد داشت

که عبارت است از:

1. اتلاف وقت و از دست دادن سرمایه ارزشمند عمر؛زیرا بازیابی زمان از دست رفته امکان ندارد؛

2. عدم توانایی در تمرکز حواس و ایجاد حواس پرتی؛

3. بازماندن از کارهای اصلی (از جمله تحصیل علم و مطالعه و درس خواندن و به دنبال آن افت تحصیلی)؛

4. خسته شدن ذهن و بی حوصله شدن فرد برای فکر کردن درباره موضوعات مهم و اساسی زندگی و تحصیلی.

با توجه به آنچه در رابطه با خودتان بیان داشته اید وسوسه های شما بسیار جزیی و خفیف است و جای هیچ گونه نگرانی نیست و با توکل بر خدا و اعتماد به نفس می توانید این وسوسه های جزیی را بر طرف نمائید.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: گاهی شيطان صورتش را بر روى دل آدمى مى گذارد و شهوت ها و لذّت ها را به او يادآورى مى كند و آرزوها را به سراغش مى آورد و در دلش وسوسه ایجاد مى كند، تا او را درباره پروردگارش به شكّ اندازد، در اين هنگام اگر آدمى بگويد: « أعوذُ باللّه ِ السَّميعِ العَليمِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيمِ و أعوذُ باللّه ِ أن يَحضُرونِ إنّ اللّه َ هُوَ السَّميعُ العَليمُ »

شیطان میرود وصورتش را از روى دلش كنار مى برد.

امام صادق عليه السلام فرمودند : مردى خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد : در دلم وسوسه شديدى افتاده در حالى كه من مردى عيالوار و بدهكار و نيازمند نیز هستم. حضرت فرمود : اين جملات را زیاد تكرار كن: «تَوَكّلتُ علَى الحَيِّ الذي لا يَموتُ ، و الحَمدُ للّه ِ الّذي لَم يَتَّخِذْ صاحِبَةً و لا وَلَدا ، و لَم يَكُن لَهُ شَريكٌ في المُلكِ ، و لَم يَكُن لَهُ وَليٌّ مِن الذُّلِّ و كَبِّرْهُ تَكبيرا»

ديرى نگذشت كه آن مرد نزد پيامبر صلى الله عليه و آله بازگشت و عرض كرد: اى رسول خدا! خداوند وسوسه سينه ام را از بين برد و بدهى مرا ادا كرد و روزيم را وسعت بخشيد.

در کتاب مصباح کفعمی نیز آمده است : هر کس اسم شریف   الغفور   را زیاد بگوید خداوند وسواس را ازاو زایل می کند.

همچنین در کتاب خواص آیات قرآن کریم  ص  58 ذکر شده هر کس با ایمان این آیات را بر کاسه ای تازه که مصرف نشده باشد با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن نام کسی را که وسواس و یا حتی اگرجنون دارد در آن بنویسد وسواس او از بین برود ( آیات ۱۰۱ الی ۱۰۳ سوره انعام) :

بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَنَّى يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُن لَّهُ صَاحِبَةٌ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ وهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ

ذَلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ

لاَّ تُدْرِكُهُ الأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ.