ثواب زیارت حضرت رضا علیه السلام (متن منبر وسخنرانی)

فضیلت زیارت حضرت رضا علیه السلام

زیارت امام رضا (ع) در هر زمانی سرشار از خیر و برکت است و ثواب بسیاری دارد. اما در برخی از روزها، ثواب زیارت امام رضا (ع) دوچندان شده

- تمام ماه رجب مخصوصا (اول ر 13 و 27 آن)؛

- تمام ماه ذیقعده مخصوصا اول و 11و 23 و25 که روز دحوالارض است.

تمام ماه رمضان مخصوصا 6 روز ولایتعهدی آن حضرت)؛

تمام ماه صفر مخصوصا روز شهادت

- برخی ایام هفته (چهارشنبه و جمعه).

پیامبر اکرم(ص) «من زارنى بعد وفاتى کان کمن زارنى فى حیاتى وکنت له شهیداً و شافعاً یوم القیامه

در زیارت نامه‌های آمده است: «اَشهَدُ اَنَّک تَشهَدُ مَقامی وَ تَسمَعُ کلامی وَ تَرُدُّ سَلامی

1. خداشناسی و توحید ، اعتقاد به معاد و شفاعت برای زائر فزونی می یابد.

2. زائر احساس اصالت فرهنگی میکند ، خودباوری مکتبی، هویت یابی و شخصیت پذیری از شخصیتهای پاک تاریخی در او افزایش می یابد.

3. برای زائر تحول روحی، توفیق توبه و رهایی از سقوط در گرداب گناه و بدبختی ها و زشتی ها حاصل می آید.

4. در زیارت، تجدید عهد برای توحید و امامت حاصل می شود. چنانچه امام رضا (ع) می فرماید.إِنَّ لِكُلِّ إِمَامٍ عَهْداً فِي عُنُقِ أَوْلِيَائِهِ وَ شِيعَتِهِ وَ إِنَّ مِنْ تَمَامِ اَلْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ وَ حُسْنِ اَلْأَدَاءِ زِيَارَةَ قُبُورِهِمْ

5. با زیارت غمها برطرف می شود و حاجتها روا میشود

6. حضور در حرم و اجتماع مومنین، نمادی از قدرت و عظمت شیعه و عامل وحدت دینی و ملی وباعث برطرف شدن اختلاف ها و کدورتهاست.

7. زیارت و حضور در حرم زمینه پاکی و کاهش جرایم و آسیبهای اجتماعی را فراهم می کند.

8. زیارت زمینه ساز آشنایی بیشتر زائر با معارف دینی و مفاخر تاریخی است

9. یکی دیگر از آثار زیارت فراهم آمدن توسعه اقتصادی، ونیز عاملی برای انفاقها و رفع فقر و محرومیتهاست.

10. حرم ها به مراکز فرهنگی و حوزه های علمیه تبدیل می شوند در کنار مزار رسول خدا این کار آغاز شد و در زمان امام باقر(ع) و امام صادق(ع) هزاران دانشجو از سراسر بلاد اسلامی گرد می آمدند و علوم اسلامی را فرا می گرفتند بیدارگریهای فاطمه زهرا از کنار قبر پیامبر آغاز شد.

پنج فضیلت زیارت امام رضا علیه السلام

1. رفع گرفتاری ، بخشش گناهان -گرفتن حاجات و آزادی از آتش جهنم

پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در حدیثی فرمودند: «سَتُدْفَنُ بَضْعَةٌ مِنِّی بِخُرَاسَانَ مَا زَارَهَا مَكْرُوبٌ (هرگرفتار)إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ كَرْبَهُ وَ لَا مُذْنِبٌ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَه‏؛ (من لا یحضره الفقیه، ج2، ص583)

امام رضا علیه السلام فرمود:

إنی سَاُقْتَلُ بالسمّ مظلوماً، فمن زارنی عارفاً بحقّی غفرالله ما تقدّم من ذنبه و ما تأخرّ (همان، 1339ق، ج102، ص38).

امیر مؤمنان علی علیه السلام فرمود:

سیقتل رجل من ولدی بأرض خراسان بالسمّ ظلماً

ألا فمن زاره فی غربته غفر الله ذنوبه ما تقدّم منها و ما تأخرّ، ولو کانت مثل عدد النجوم وقطر الأمطار وورق الأشجار (همان، 1339ق، ج102، ص34)

امام رضا علیه السلام فرمود:

وما من مؤمن یزورنی فتصیب وجهه قطرة من السماء إلّا حرّم الله جسده علی النّار

قال الهادی ع مَن كانَت لَهُ إلَي اللهِ تَباركَ و تَعالي حاجَةٌ فَلْيَزُرْ قَبرَ جَدِّي الرِّضا(ع) بِطُوس و هُوَ عَلي غُسلٍ وَلْيُصَلِّ عِندَ رَأسِهِ رَكعَتَينِ وَلْيَسئَلِ اللهَ حاجَتَهُ في قُنُوتِهِ فَإنَّهُ يَستَجِيبُ لَهُ ما لَم يَسئَلْ في مَأثَمٍ أو قَطِيعَةِ رَحِم و إنَّ مَوضِعَ قَبرِهِ لَبُقعَةٌ مِن بُقاعِ الْجَنَّةِ لا يَزُورُها مُؤمِنٌ إلاّ أعتَقَهُ اللهُ مِنَ النّارِ و أحَلَّهُ دارَ الْقَرارِ. بحارالانوار، ج 99، ص 49.

امام صادق علیه السلام فرمود:

یقتل حفدتی بأرض خراسان فی مدینة یقال لها طوس، من زاره إلیها عارفاً بحقّه اخذته بیدی یوم القیامة وادخلته الجنة وان کان من أهل الکبائر (همان، 1339ق، ج102، ص35).

2-زیارتی برابر با زیارت پیامبر(ص) و برتر از هزار حج

امام رضا(علیه‌السلام) پس از ذکر اخبار غیبی از نحوه شهادت و محل دفنشان فرمودند: «مَنْ زَارَنِی فِی تِلْكَ الْبُقْعَةِ كَانَ كَمَنْ زَارَ رَسُولَ اللَّهِ وَ كَتَبَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَهُ ثَوَابَ أَلْفِ حَجَّةٍ مَبْرُورَةٍ وَ أَلْفِ عُمْرَةٍ مَقْبُولَةٍ وَ كُنْتُ أَنَا وَ آبَائِی شُفَعَاءَهُ یَوْمَ الْقِیَامَة؛ (همان، ص۵۸۵)

پيامبر اکرم-صلی الله عليه و اله

لَمَّا أَفَاضَ رَسُولُ اَللَّهِ ص تَلَقَّاهُ أَعْرَابِيٌّ فِي أَفْطَحَ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنِّي خَرَجْتُ أُرِيدُ اَلْحَجَّ فَعَاقَنِي عَائِقٌ وَ أَنَا رَجُلٌ مَلِيٌّ كَثِيرُ اَلْمَالِ فَمُرْنِي مَا أَصْنَعُ فِي مَالِي مَا أَبْلُغُ مَا بَلَغَ اَلْحَاجُّ قَالَ فَالْتَفَتَ رَسُولُ اَللَّهِ ص إِلَى أَبِي قُبَيْسٍ فَقَالَ لَوْ أَنَّ أَبَا قُبَيْسٍ لَكَ زِنَةَ ذَهَبَةٍ حَمْرَاءَ أَنْفَقْتَهُ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ مَا بَلَغْتَ مَا بَلَغَ اَلْحَاجُّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع يَا إِسْحَاقُ مَنْ طَافَ بِهَذَا الْبَيْتِ طَوَافاً وَاحِداً كَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ وَ غَرَسَ لَهُ أَلْفَ شَجَرَةٍ فِي الْجَنَّةِ وَ كَتَبَ لَهُ ثَوَابَ عِتْقِ أَلْفِ نَسَمَةٍ حَتَّى إِذَا وَصَلَ إِلَى الْمُلْتَزَمِ فَتَحَ اللَّهُ لَهُ ثَمَانِيَةَ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ يُقَالُ لَهُ ادْخُلْ مِنْ أَيِّهَا شِئْتَ قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذَا كُلُّهُ لِمَنْ طَافَ قَالَ نَعَمْ أَ فَلَا أُخْبِرُكَ بِمَا هُوَ أَفْضَلُ مِنْ هَذَا قُلْتُ بَلَى قَالَ مَنْ قَضَى لِأَخِيهِ الْمُؤْمِنِ حَاجَةً كَتَبَ اللَّهُ لَهُ طَوَافاً حَتَّى بَلَغَ عَشْراً.

قال الرضا ع «مَنْ زَارَنِی فِی تِلْكَ الْبُقْعَةِ كَانَ كَمَنْ زَارَ رَسُولَ اللَّهِ وَ كَتَبَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَهُ ثَوَابَ أَلْفِ حَجَّةٍ مَبْرُورَةٍ وَ أَلْفِ عُمْرَةٍ مَقْبُولَةٍ وَ كُنْتُ أَنَا وَ آبَائِی شُفَعَاءَهُ یَوْمَ الْقِیَامَة؛

-عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی نَصْرٍ الْبَزَنْطِیِّ قَالَ: قَرَأْتُ فِی کِتَابِ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا(ع): «أَبْلِغْ شِیعَتِی أَنَّ زِیَارَتِی تَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ أَلْفَ حِجَّةٍ قَالَ فَقُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ(علیه السلام) أَلْفَ حِجَّةٍ قَالَ إِی وَ اللَّهِ وَ أَلْفَ أَلْفِ حِجَّةٍ لِمَنْ زَارَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ

3- برتر از زیارت حسینی

زیارت اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) پاداش بسیار زیادی دارد.

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ بُغْضَ زِیَارَتِهِ - (وسائل الشیعه/ج14/ص496)

این زوار الحسین - عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع مَا مِنْ أَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا وَ هُوَ یَتَمَنَّى أَنَّهُ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع لَمَّا یَرَى لِمَا یُصْنَعُ بِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ مِنْ کَرَامَتِهِمْ عَلَى اللَّهِ همان 424

عنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَإِنَّ إِتْیَانَهُ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ یَمُدُّ فِی الْعُمُرِ وَ یَدْفَعُ مَدَافِعَ السُّوءِ وَ إِتْیَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى کُلِّ مُؤْمِنٍ یُقِرُّ لَهُ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ

تهذیب الاحکام – ج6 ص 42

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ زَائِرُ الْحُسَیْنِ ع مُشَفَّعٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ لِمِائَةِ رَجُلٍ کُلُّهُمْ قَدْ وَجَبَتْ لَهُمُ النَّارُ مِمَّنْ کَانَ فِی الدُّنْیَا مِنَ الْمُسْرِفِینَ - (مستدرک الوسائل /ج10/ص253)

اما زیارت امام رضا(علیه‌السلام) از آن نیز با فضیلت‌تر است. فردی خدمت امام جواد(علیه‌السلام) رسید و پرسید: فدایت شوم؛ زیارت حضرت رضا پر فضیلت‌‌تر است یا زیارت اباعبدالله الحسین؟ حضرت نیز می‌فرمایند: «زِیَارَةُ أَبِی أَفْضَلُ وَ ذَلِكَ أَنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ یَزُورُهُ كُلُّ النَّاسِ وَ أَبِی ع لَا یَزُورُهُ إِلَّا الْخَوَاصُّ مِنَ الشِّیعَةِ؛ همان، ص۵۸۲)

4- خلاصی از سه مکان هولناک

سختی های قیامت سه جاست

در زندگی پس از مرگ شکی نیست. در حساب و کتاب الهی نیز تردیدی وجود ندارد و صد البته در اینکه ما دستمان خالیست: «مَنْ زَارَنِی عَلَى بُعْدِ دَارِی أَتَیْتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِی ثَلَاثَةِ مَوَاطِنَ حَتَّى أُخَلِّصَهُ مِنْ أَهْوَالِهَا إِذَا تَطَایَرَتِ الْكُتُبُ یَمِیناً وَ شِمَالًا وَ عِنْدَ الصِّرَاطِ وَ عِنْدَ الْمِیزَان‏؛ هر کس مرا که از منزل و کاشانه به دور افتادم زیارت کند؛ در روز قیامت در سه جایگاه به سراغش می‌روم تا او را از ترس و سختی آن مکان‌ها خلاص کنم؛ هنگام دادن نامه اعمال به دست راست و چپ و در عبور از صراط و نزد حسابرسی و میزان.»(همان، ص۵۸۴)

5- ثواب انفاق و مجاهده وشهید شدن در صدر اسلام به او عطا میشود

امام صادق علیه السلام در ضمن حدیثی فرمود:

من زاره عارفاً بحقّه اعطاه الله عزّوجّل أجر سبعین شهیداً ممّن استشهد بین یدی رسول الله (ص) حقیقة (مجلسی، 1339ق، ج102، ص35).

امام رضا علیه السلام در ضمن حدیثی چنین فرمود:

ألا من زارنی فی غربتی کتب الله تعالی له أجر مأة ألف شهید (شیخ صدوق، 1404ق، ص287).

دوری مکانی نمی‌تواند مانع اجر و پاداش محبان امام رضا(علیه‌السلام) شود؛ ۱۴۰۰ سال فاصله نیز نمی‌تواند ما را از پاداش مسلمانان صدر اسلام دور نگه دارد.

علی بن عبدالله از امام هفتم علیه السلام نقل کرده است:

موسی بن جعفر ع مر به إبنه و هو شابّ حدث و بنوه مجتمعون عنده فقال: انّ ابنی هذا یموت فی أرض غربة، فمن زاره مسلّما لأمره، عارفاً بحقّه کان عندالله عزّوجّل کشهداء بدر (ابن قولویه، 1356ق، ص304).

امام محمد باقر(علیه‌السلام) در حدیثی فرمودند: «یَخْرُجُ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِ مُوسَى اسْمُهُ اسْمُ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع فَیُدْفَنُ فِی أَرْضِ طُوسَ وَ هِیَ مِنْ خُرَاسَانَ یُقْتَلُ فِیهَا بِالسَّمِّ فَیُدْفَنُ فِیهَا غَرِیباً فَمَنْ زَارَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ أَعْطَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَجْرَ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قَاتَل‏؛ فرزندی از فرزندان موسی که اسمش هم‌نام امیرالمؤمنین است؛ در زمین طوس که بخشی از خراسان است؛ دفن می‌شود. او غریب است و به وسیله سم کشته شده و هر کس که او را با معرفت زیارت کند از طرف خداوند مشمول پاداش مجاهدان صدر اسلام قبل فتح مکه می‌شود.» (من لا یحضره الفقیه،۲،ص۵۸۳)

در حدیث امام صادق(علیه‌السلام) مشابه این حدیث فرموده و بیان داشتند که زائران حضرت رضا به پاداش هفتاد شهید از شهدای صدر اسلام و زمان پیامبر نائل می‌آیند.(همان، ص۵۸۴)