فضائل و مناقب اهل البیت (ع)

آمدم ای خدا بر در تو/تا شوم مُحرم محضر توسائلی وامانده ام من/بین غمها مانده ام مناز شهیدان خدایی/ای خدا جامانده ام منیا الهی یا الهی...احسان و جود و کرم عادتُک/الهی وَ رَبّی من لی غیرُکمن کسی جز تو ندارم/سر به خاکت میگذارمکن مرا آواره ی خود/ای همه دار و ندارمیا الهی یا الهی...شده ام از گنه خوار و رُسوا/بیچاره ام کرده حُبّ دنیایاد تو رفته ز یادم/ای حبیبم ای مرادمغرق عُصیان آمدم من/خود برس یا رب به دادمیا الهی یا الهی...یا الهی ، یا کریم و یا رب/اغفِر ذُنوبی به حقّ زینبحقّ آن بانوی خسته/قد خمیده ، دلشکستهشاهد رأس بریده/نافله خوان نشستهوا غربتا واغربتا...@@@من در بدرروز عرفه آمده مهمان تو هستمشرمنده ی جود تو و احسان تو هستمیا سیدی العفو(۳)روز عرفه آمده و بر تو پناهمیارب کرمی، خسته ام از بار گناهمیا سیدی العفو(۳)روز عرفه کن نظری بر من مسکیناز لطف و کرم دردِ مرا هم بده تسکینیا سیدی العفو(۳)«چرا تو ای شکسته‌دل! خدا خدا نمی‌کنیخدای چاره‌ساز را، چرا صدا نمی‌کنی»برای درد بی‌دوا، چرا دعا نمی‌کنیبیا چو مرغ شب بخوان، ترانۀ خدا خداخدا خداالا که نامه‌ ی سیه، به دست خالی‌ات بودسر شک تو نشانه‌ای، ز خسته حالی‌ات بوددل شکسته شاهدِ شکسته‌بالی‌ات بودشکسته بال من بیا، سفر کنیم تا خداشبی بیا و تا سحر به هر ستاره سر بزناز این قفس به آسمان، کبوترانه پر بزنبه خاک عجز و بندگی، گلاب چشم تر بزنشتاب کن که می‌خرد، سِرشکِ توبه را خداخدا به اشک نیمه‌شب، ثواب می‌دهد بیاخدا به نالۀ سحر، جواب می‌دهد بیاخدا براتِ دوری از عذاب می‌دهد بیابیا و آشتی کن ای دل رمیده با خداالا که بذر معرفت، به سینه کاشتی بیاشبی که اشک حسرتی، به دیده داشتی بیابیا به درگه خدا، برای آشتی بیابیا که می‌خرد ز ما‌، طاعت بی‌ریا خدابیا و شست, ...ادامه مطلب